Stanowię mieszankę sprzeczności. Z jednej strony jestem straszną bałaganiarą, lubię mieć „artystyczny nieład” kiedy ktoś przekłada moje rzeczy od razu jestem zagubiona, jedna przełożona książka może sprawić, że całe domino LEGNIE!
Z drugiej zaś strony jestem estetką, uwielbiam, gdy coś się dobrze prezentuje, współgra, wykazuje się kompatybilnością, wywołuje miłe doznania, przyciąga uwagę oraz mobilizuje chęci.
Osoby, które mnie znają wiedzą, że jestem wybredna, mam swoje standardy i swoje ideały. Lubię kameralność, swobodę, spokój. Takie też jest moje gotowanie (trochę staram się zarazić tym Łukasza, ale Jego natura jest bardzo nieokiełznana) i celebracja posiłków.
Po pierwsze gotuję kiedy mam ochotę i natchnienie, po drugie nie spieszę się przy stole, nie cierpię zagłuszania przez telewizję/ głośną muzykę mojego rozmówcy. Kultura jedzenia jest dla mnie ważna, dbam o to, żeby jedzenie „smakowało jeszcze przed pierwszym kęsem”. Ponadto zależy mi, aby stół był miejscem zacieśniającej się między ludźmi więzi. Oczywiście nie zawsze się to udaje, ale ideał to coś do czego się zmierza 😉
Dlatego też bardzo cenie sobie domową kuchnię. Uwielbiam gotować z Łukaszem, zawsze jest wesoło, kreatywnie i efektywnie. Zawsze mi pomaga i przejmuje inicjatywę nad kwestiami, do których ja niekoniecznie pałam entuzjazmem.
Gotujemy w domu, żeby nigdy nie musieć jeść byle czego, zawsze myślimy i planujemy z odpowiednim wyprzedzeniem czasowym. W podróży czy w przypadku zwykłego wyjściu do pracy świetnie sprawdzającą się opcją są śniadaniówki. Nie wyobrażam sobie bez nich moich posiłków poza domem. Wygoda i funkcjonalność, oto domena mojego poniższego must have.
Dobre są sprawdzone rozwiązania. Nie tylko to co się je ma znaczenie, ale także w czym. Jeśli jedzenie ma „pachnieć” plastikiem lub całe „wypełznąć” do torebki to można sobie podarować. Po takich zdarzeniach kolejny krok skierujecie w kierunku fast food’a.
Pomyśl o sobie.
Zasługujesz, żeby Twoje jedzenie zachowało walory smakowe oraz estetyczne! 😉
